Frambozen yoghurt taart

of mango-yoghurt taart, of passievrucht-yoghurt taart of bosbessen-yoghurt taart, kan allemaal. Deze is zo leuk om te maken en zo heerlijk lekker en gemakkelijk. Je kan hem trouwens overal maken, want je hebt helemaal geen oven nodig!

Wat heb je dan wel nodig:

bodem:
       100 g boter
       200 g koekjes (vb speculoos of lange vingers of bastogne of mengeling...)

Fruit:
      5 gelatineblaadjes
      400 gram diepvriesframbozen of mango of fruit naar keuze
      3 eetlepels suiker (of naar smaak)

Yoghurtvulling:
     7 blaadjes gelatine
     600 g volle griekse yoghurt (ik heb graag de 'pur natur' yoghurt. Die is 700 g maar ik gebruik het allemaal)
     100 g suiker
     300 ml room
     1 uitgeperste citroen

Werkwijze:

Smelt de boter, mix de koekjes, meng met elkaar en duw dit mengsel aan op een met bakpapier bekleedde springvorm. Ik steek er ook al een kartonnetje onder, ander is de taart soms moeilijk uit de bodem te verplaatsen. Er is een handig trukje om mooi rondjes te knippen uit bakpapier. Ik zag het eerst bij Jeroen Meus, maar deze deze dame toont het ook mooi (al ga ik zeker niet te werk met een lat en zo, gewoon op gevoel) (check it out!). Deze bodem zet je in de koelkast terwijl je de rest van de vulling maakt.
Warm de diepvriesframbozen (of ander fruit) op met het suiker tot je een glad mengsel bekomt (zoals confituur). Week de gelatineblaadjes in koud water en meng in het warme fruitmengsel. Laat dit gewoon staan terwijl je de yoghurt mengeling maakt.
Klopt de room met de suiker, niet superstijf, maar de zelfde consistentie als je yoghurt ongeveer. Week de gelatineblaadjes in koud water, en los op in klein beetje water met het citroensap (je wil zo weinig mogelijk vocht, net genoeg om je gelatine op te lossen). Meng de room met je yoghurt en meng de gelatine-mengsel eronder (dit zal nog warm zijn, maar als je alles direct goed omroert krijg je geen klonters). Breng dit mengsel in je springvorm. Giet dan je frambozencoulis er in cirkelvormige bewegingen bovenop. Begin met een grote buitenste cirkel en zo alsmaar meer naar het midden toe. Als je dit vanop wat hoogte doet, dringt de coulis in je yoghurt zodat je een mooi patroon verkrijgt. Je kan alles ook gewoon echt mengen natuurlijk, dan heb je een egaal roze taart, maar ik zie graag die kleurschakeringen. Met een prikker of vork kan je dan nog even wat cirkelvormige bewegingen maken (grote cirkels, alsof je de omtrek van een spinnenweb nadoet) om een mooi patroon te krijgen. Zet gedurende een uur of 2 in de frigo. Maak je springvorm los en met het kartonnetje kan je je taart op een andere schotel leggen. Smakelijk!
    

cameo prutserijtjes

Ik gebruik nog altijd graag mijn silhouette cameo, weinig werk voor veel resultaat, meer moet dat niet zijn :). Deze zijn al van een jaar geleden, oeps. Dat bloggen wordt wel echt problematisch :). De collega wordt nu dus al 51, en op skivakantie gaan we dit jaar jammer genoeg niet. Maar vorig jaar hebben we wel geschitterd met onze gepersonaliseerde skihelmen! Hopelijk komen ze volgend jaar opnieuw van pas!

simple dresses #5 en #6

Hier toonde ik al de vorige exemplaren van de simple dress en nu, een dik jaar later, rolden er weer twee mooie edities van onder de naaimachine! Niet dat ik er een jaar over gedaan heb, maar, ahum, tussen knippen, in elkaar naaien en omzoomen zat er toch wel telkens een week of 3.

Maar, de volhouder wint en wie naait die blijft en traag maar zeker of zoiets :). Mijn nieuwe naai- en blogtempo wordt volop bepaald door mijn nieuwe job die ik super graag doe, maar waar wel wat tijd inkruipt. De overige tijd wordt dan verdeeld onder gezin, sport en ontspanning (cfr taarten bakken en naaien) en slapen!

Ik heb even overwogen om niet meer te bloggen, maar ik vind het wel een handig overzicht voor mezelf. Mijn schuldgevoelens naar jullie, lieve volgers, heb ik proberen naast me neer te leggen. Er komen geen zot nieuwe ideeën en ieder patroon dat hier passeert is ongeveer een duizend dozijn keer geblogd door echt straffe madammen tegen de tijd dat ik er mee klaar ben. Maar ik ben blij dat jullie nog niet massaal zijn weggelopen, dus wie wil, blijf gerust, met tijd en boterhammen zullen er hier nog wel wat creaties en taarten passeren. Wie weet zelfs iets meer dan de twee posts van het afgelopen jaar... :)! 

Citroentaart met meringue

Alle stappen voor deze citroen meringue vond ik hier mooi uitgelegd, bij Pauline's keuken en de taart was leuk en gemakkelijk om te maken!

De commentaren spreken erover dat het beter is om Italiaanse meringue te gebruiken (zoals vb hier beschreven), en dat zou ik de volgende keer inderdaad ook proberen, anders ligt je eiwit zowat bovenop je taart, ipv er mooi mee te 'blenden'. Maar ik ben zot van citroentaart, dus hem nog eens maken zal geen probleem zijn, haha!

Een vosje in huis

Hoi! Hier ben ik nog een keertje. Geen idee wat er met mijn tijd gebeurd is het afgelopen half jaar, maar het naaien en bloggen kwam er blijkbaar echt niet meer aan te pas. Geen straffe verhalen, van halve wereldreizen of zo, en gelukkig ook geen ziektes of ongeluk of zo. Gewoon... het normale leven... werken, 2 kinderen, huis onder controle proberen houden... Een naaidipje zou ik het ook niet echt noemen. De goesting was er wel, de tijd en de energie dan alweer wat minder. Maar hey, er ligt een stofje klaar op de tafel om geknipt te worden EN er is een naaiwerk 'opgeleverd'. 

Voor scoutskamp moet er traditie getrouw verkleedkledij worden voorzien. Het thema voor Merijn was Disney, en Merijn zou Merijn niet zijn als hij dan niet iets niet-zo-voor-de-hand-liggend zou kiezen :). Het werd dus Nick Wilde, de vos van Zootropolis. 

Een bloemenhemdje vonden we in de JBC, een groene broek hadden we nog liggen en de vossenoortjes en staart die knutselden we zelf. Voor de oortjes ontdeed ik een rode-duivels-gadget van zijn duivel-hoorntjes en naaide vossen-oortjes in de plaats. Ik knipte een kartonnetje als versteviging en het meest stevige karton dat ik binnen handbereik vond was zo'n rol waar een papieren tafellaken rondzat, flink aan het wachten bij het oud papier om buitengezet te worden. Zonder nadenken knipte ik daar de oortjes uit, om tot de conclusie te komen dat de ronding die in zo'n buis zit perfect is om de oortjes hun juiste vorm te geven! Ware het niet dat ik zo eerlijk ben, ik zou zowaar kunnen doen alsof ik dat allemaal goed op voorhand bedacht had, haha! 

De oranje stof is een fleece stof waarvan je de pluizen na een half jaar nog onder je tafel terugvindt, en de witte fluffy stof bij de oortjes was zo mogelijk nog erger. Geen idee waarvoor ik die ooit kocht, maar ze kwam dus van pas deze keer. Ik had eerst wat fluffy stuff aan het staartuiteinde gezet ook, maar dat leek meer op "vos-meets-chicken", dus werd dat maar algauw terug verwijderd :). De eerste staart had trouwens ook geen driehoekige puntjes, en leek meer op een wortel als hij klaar was. Dat probleem heb ik al eens vaker, dat ik iets in mijn hoofd bedenk maar dat het naaisel dat uiteindelijk op tafel ligt daar toch niet zo echt op trekt :). Vaak komt man-lief dan even to the rescue (die ziet dat wel, maar ja, die naait dan niet :)). Zo ook hier dus, door het tekenen van de puntige vossenstaart-met-krul!

De staart kreeg een witte tip en werd opgevuld met de inhoud van een oud kussen (dat ook ergens lag te wachten om op het containerpark te geraken). De staart werd vastgenaaid aan een elastiek die je sluit met kamsnaps, zodat hij ook aan grotere buiken kan worden aangepast (je weet nooit dat we zelf ooit eens een vosje willen zijn he :)).

Een echt recyclage projectje dus, maar dik tevreden van het resultaat! 

Julia sweater # 2 - pechverhelping

Wat als een vriendin in geen enkele van haar kleren meer kan, behalve de korte mouw-versies?
Wat als het de komende dagen zal koud worden, zeg maar langetruien-koud?
Wat als deze situatie toch minstens 3 weken zal aanhouden?
Wat als het jou maar een half uurtje tijd kost om hier iets aan te doen?
Wat als je het perfecte stofje in je bak liggen hebt?
Wat als je graag iemand anders een pleziertje doet?

....

Dan naai je een aangepaste Julia Sweater! Enjoy! Hope you get better soon :).

En na die drie weken? Korte mouw versie maken - of andere mouw aanzetten...? Als je nog ideetjes hebt, laat gerust weten! Dit stofje is wel tot op een paar cm na helemaal op!

duo pyjama fun

2 onesies, dat was de uitdrukkelijke wens van mijn twee jongens! Minder stof voorraad, dat was de uitdrukkelijke wens van mijn man! En nog eens iets maken, dat was mijn uitdrukkelijke wens! 

De drie wensen werden dus verenigd in twee -al zeg ik het zelf- superleuke onesies. Eentje maat 128 (voor mijn 6-jarige) en eentje maat 146 (voor mijn 9-jarige). De stof en het patroon lagen al een tijdje geknipt, maar ik vond nu pas de tijd er effectief aan te starten. De eerste onesie nam toch wel een paar uur in beslag. De uitleg in ottobre is nogal beknopt, maar met wat online hulp werd het alsmaar meer duidelijk hoe de knopenpat moest genaaid worden. De kamsnaps inzetten herinnerde me er terug aan dat ik héél blij ben geen knoopsgaten te moeten maken! 

De tweede onesie ging al een stuk vlotter, ware het niet dat ik één patroondeel verkeerd legde, waardoor de orientatie van de benen niet meer klopte... Normaal hangt het volledige patroon aan elkaar, waardoor je je niet kan vergissen. Ik dacht echter slim te zijn door de twee patroondelen los te laten, zodat ik was speling had om het patroon te verlengen. En zo was er ook speling om de ideale positie op mijn - te nipte- stof te bepalen. Die slimme ideeën werder echter snel ingehaald door de vaststelling dat ik het beengedeelte van het patroon anders had georiënteerd dan het rugdeel. Resultaat: onmogelijk te naaien! Het was gelukkig op te lossen door het rugdeel in twee te knippen en de benen juist georiënteerd terug aan de rug te naaien. Hierdoor verloor ik wel een deeltje van de verlenging die ik in de rug had gestopt, maar de onesie past gelukkig nog perfect. 

Wolf en Merijn zijn super super blij. De eerste dagen werd de pyjama in het weekend niet meer uitgedaan. De tweede dagen werden de kleren na thuiskomst van school enthousiast uitgezwierd (je mag dit letterlijk nemen, met hopen kleren in de living op de grond verspreid als gevolg :)) en met de onesie in de zetel gekropen. Geen mooier compliment dan je jongens die de onesie zo zacht vinden en je een dikke knuffel geven uit 'contentement'! Ik zal snel moeten wassen, of elk nog een tweede exemplaar moeten voorzien 'me dunkt'! En dat laatste past dan weer perfect in het voornemen van minder stof in huis te hebben. Elke onesie vreet toch wel minstens 1.5 meter, dus dat is ideaal :)! 

 

Patroon: Sandman (ottobre 6/2015) mt 128 en mt 146

Stof: tijgers (Znok) via facebook (stof de stofkes) en magnificent monsters (Poppy) online bij Stof & Co

 The making off...

Patroon knippen - met fout georiënteerde achterkant (linksboven op foto) en de uiteindelijke oplossing. Stukken 'open' tussen boven en onderkant bij eerste foto is voor de verlenging van het patroon (een 4 tal cm in totaal). 

 Knopenbies in voorpand naaien.

Links en rechts van MV stikken - inknippen tot op 2 cm van einde en schuin tot aan start stiksel (1 cm van einde) - halve cm inplooien (gemakkelijkst om knopenbiezen eerst in te strijken, zo 'onthoud' je stof de plooien).

 Knopenbies invouwen tot onderaan. Onderaan tot over je stukje stof vouwen waar je inknipte. Driehoekje dat onderaan ontstond vrijlaten. Dit zowel links als rechts. Deze vouwen op 1 mm van rand vaststikken over volledige lengte, tot aan je eerste stikpunt (tot waar je ook inknipte, op 1 cm van einde van bies)

Onderkant afwerken: twee knopenbiezen over elkaar leggen (rechts over links voor meisjes, links over rechts voor jongens). Het driehoekje stik je dan vast van stikpunt tot stikpunt (je eerste stikpunten waar je in startte om de knopenbiezen vast te zetten). 

 

Zo ziet het er dan uit aan de voorkant! Klaar voor de kamsnaps! Je kan ook nog verstevigend stiksel geven in het deel onder de knopenbies, wat zichtbaar is aan de buitenkant. Ik stikte een rechthoekje met kruis door, staat niet op de foto.