Hoi! Hier ben ik nog een keertje. Geen idee wat er met mijn tijd gebeurd is het afgelopen half jaar, maar het naaien en bloggen kwam er blijkbaar echt niet meer aan te pas. Geen straffe verhalen, van halve wereldreizen of zo, en gelukkig ook geen ziektes of ongeluk of zo. Gewoon... het normale leven... werken, 2 kinderen, huis onder controle proberen houden... Een naaidipje zou ik het ook niet echt noemen. De goesting was er wel, de tijd en de energie dan alweer wat minder. Maar hey, er ligt een stofje klaar op de tafel om geknipt te worden EN er is een naaiwerk 'opgeleverd'.
Voor scoutskamp moet er traditie getrouw verkleedkledij worden voorzien. Het thema voor Merijn was Disney, en Merijn zou Merijn niet zijn als hij dan niet iets niet-zo-voor-de-hand-liggend zou kiezen :). Het werd dus Nick Wilde, de vos van Zootropolis.
Een bloemenhemdje vonden we in de JBC, een groene broek hadden we nog liggen en de vossenoortjes en staart die knutselden we zelf. Voor de oortjes ontdeed ik een rode-duivels-gadget van zijn duivel-hoorntjes en naaide vossen-oortjes in de plaats. Ik knipte een kartonnetje als versteviging en het meest stevige karton dat ik binnen handbereik vond was zo'n rol waar een papieren tafellaken rondzat, flink aan het wachten bij het oud papier om buitengezet te worden. Zonder nadenken knipte ik daar de oortjes uit, om tot de conclusie te komen dat de ronding die in zo'n buis zit perfect is om de oortjes hun juiste vorm te geven! Ware het niet dat ik zo eerlijk ben, ik zou zowaar kunnen doen alsof ik dat allemaal goed op voorhand bedacht had, haha!
De oranje stof is een fleece stof waarvan je de pluizen na een half jaar nog onder je tafel terugvindt, en de witte fluffy stof bij de oortjes was zo mogelijk nog erger. Geen idee waarvoor ik die ooit kocht, maar ze kwam dus van pas deze keer. Ik had eerst wat fluffy stuff aan het staartuiteinde gezet ook, maar dat leek meer op "vos-meets-chicken", dus werd dat maar algauw terug verwijderd :). De eerste staart had trouwens ook geen driehoekige puntjes, en leek meer op een wortel als hij klaar was. Dat probleem heb ik al eens vaker, dat ik iets in mijn hoofd bedenk maar dat het naaisel dat uiteindelijk op tafel ligt daar toch niet zo echt op trekt :). Vaak komt man-lief dan even to the rescue (die ziet dat wel, maar ja, die naait dan niet :)). Zo ook hier dus, door het tekenen van de puntige vossenstaart-met-krul!
De staart kreeg een witte tip en werd opgevuld met de inhoud van een oud kussen (dat ook ergens lag te wachten om op het containerpark te geraken). De staart werd vastgenaaid aan een elastiek die je sluit met kamsnaps, zodat hij ook aan grotere buiken kan worden aangepast (je weet nooit dat we zelf ooit eens een vosje willen zijn he :)).
Een echt recyclage projectje dus, maar dik tevreden van het resultaat!
